Γραφεία στη Val d’ Europe: Αντιθετικές τεχνικές χρωματισμού ―
Το έργο βρίσκεται στο Διεθνές Επιχειρηματικό Πάρκο της Val d’ Europe στην περιοχή Bailly-Romainvilliers, έξω από το Παρίσι, στην καρδιά μιας ραγδαία αναπτυσσόμενης ζώνης αποκλειστικής οικονομικής χρήσης που συνδέεται με τη γειτονική Disneyland. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το κτίριο οφείλει να έχει ισχυρή αρχιτεκτονική ταυτότητα, καθώς η τοποθεσία του αλλά και η ευρύτερη περιοχή του είναι ένα αμήχανο κολλάζ αρχιτεκτονικών μορφών. Ο σχεδιασμός της όψης, κάνοντας ξεκάθαρο τον διαχωρισμό ανάμεσα στο εξωτερικό «πρόσωπο» και την εσωτερική «καρδιά» του κτιρίου, χρησιμοποιεί δύο εντελώς αντίθετες τεχνικές χρωματισμού των μεταλλικών επενδύσεων, για να τονίσει την εντελώς διαφορετική εντύπωση που δίνουν: Πούδρες βαφής στο εξωτερικό και ανοδιωμένα πάνελ στο αίθριο.
Οι αρχιτέκτονες αποφάσισαν να ενισχύσουν και να επανερμηνεύσουν τον βιομηχανικό χαρακτήρα της τοποθεσίας μέσα από μία αρχιτεκτονική γλώσσα που να έρχεται σε διάλογο με τα γειτονικά εργοστάσια. Χρησιμοποιώντας απλά, βιομηχανικά υλικά, οι αρχιτέκτονες επιθυμούσαν ησυχία και διακριτικότητα στην επέμβασή τους. Το έργο αμφισβητεί την εμφάνιση του αρχετυπικού βιομηχανικού κτιρίου γραφείων, μέσα από μια απλή ιδέα: Μια οικονομική αλλά ανθεκτική κατασκευή που να αντανακλά τη λειτουργία της, ενώ προσφέρει ένα υψηλής ποιότητας εργασιακό περιβάλλον.
Στο κτίριο υπάρχουν δύο διακριτές είσοδοι: Η πρόσβαση πεζών και οχημάτων βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του οικοπέδου, η πρόσβαση των φορτηγών γίνεται βορειοδυτικά, ενώ προβλέπεται και περιοχή στην οποία τα φορτηγά μπορούν να στρίψουν. Αυτός ο διαχωρισμός, που γίνεται για λόγους ασφάλειας και ευκολίας, δημιουργεί δύο διακριτές περιοχές μέσα στο οικόπεδο: το βόρειο τμήμα παραλαμβάνει την τροφοδοσία, ενώ το νότιο φιλοξενεί τα γραφεία.
Οι γραφειακοί χώροι έχουν νότιο και δυτικό προσανατολισμό, ενώ οι αποθήκες και οι χώροι φόρτωσης βλέπουν βόρεια και ανατολικά. Για να σπάσει η γραμμικότητα των όψεων, οι είσοδοι σηματοδοτούνται με υποχωρήσεις στη μάζα, οι οποίες γίνονται ακόμα πιο έντονες μέσα από αντιθετικές υλικότητες του χρώματος. Για να διατηρηθεί η ογκοπλαστική ενότητα, το πάνω τμήμα των επενδύσεων της κύριας όψης φτάνει ψηλότερα από τους όγκους, απλοποιώντας τη μορφή, ενώ ταυτόχρονα δίνεται έμφαση στη διακριτική διαφάνεια του μεταλλικού πλέγματος που φιλτράρει το φως του ήλιου προς τους συγκεκριμένους χώρους. Η απαλή καμπύλωση της οροφής δημιουργεί δυναμισμό στον όγκο και σηματοδοτεί την είσοδο προς τα γραφεία για την ευρύτερη περιοχή.
Το χαλύβδινο σύστημα στήριξης του κτιρίου οδήγησε τους αρχιτέκτονες στην αναζήτηση παρόμοιας υλικότητας για τις επενδύσεις. Τα δύο κτίρια αντανακλούν τη λειτουργία τους και διακοσμούνται με μία απλή επένδυση από διάτρητα στραντζαριστά χαλύβδινα φύλλα, ιδιαίτερα συνηθισμένα στη βιομηχανική αρχιτεκτονική. Μία διαφορά στην περιοδικότητα των πτυχώσεων, ανάμεσα στο ισόγειο και τον πρώτο όροφο, προσδίδει οπτική ποικιλία ανάμεσα στα δύο επίπεδα και εντείνει το εφέ της διαστρωμάτωσης. Η ίδια επένδυση χρησιμοποιείται σε διάτρητη μορφή για τη δημιουργία ενός μεταλλικού πλέγματος που τυλίγεται γύρω από τα κτίρια, φιλτράρει το φως του ήλιου και δημιουργεί ατμοσφαιρική εντύπωση στο εσωτερικό. Η χρήση της ίδιας περιοδικότητας στις αναδιπλώσεις ανάμεσα στην κατασκευαστική όψη και το πλέγμα κάνει ήπια τη μετάβαση ανάμεσα στα δύο συμπλέγματα. Αντίθετα, οι αυλές-αίθρια επενδύονται με ανοδιωμένα φύλλα, ως θερμότερη αντίθεση προς τους χώρους της εισόδου.
Το εσωτερικό ακολουθεί την ίδια λογική και αποκαλύπτει το κατασκευαστικό σύστημα του κτιρίου: Τα στραντζαριστά δάπεδα και η χαλύβδινη οροφή παραμένουν ορατά, όπως και ο χαλύβδινος σκελετός στήριξης. Ορατά είναι επίσης τα ηλεκτρολογικά συστήματα και τα συστήματα εξαερισμού, εκτός από τον χώρο του γραφείου, όπου χρησιμοποιείται ψευδοροφή από λευκό ξυλόμαλλο, για ακουστική άνεση στον εργασιακό χώρο. Δάπεδα από πλεκτό βινύλιο με κόκκινους τονισμούς, σε συνδυασμό με χωρίσματα από γυαλί και ξύλο, συμπληρώνουν την παλέτα των υλικών.
Αρχιτεκτονική: naed | bureau d’architecture . Agathe Marimbert Architecte .
Φωτογράφηση: © simone bossi